De maand maart speelt in verschillende literaire werken een prominente rol, vaak vanwege haar symboliek als overgangsmaand – het einde van de winter en het begin van de lente, vol onvoorspelbaarheid en verandering. Misschien dat 'maart' daarom wel veel dichters heeft geïnspireerd. Met dank aan ChatGPT heb ik een keuze gemaakt uit de volgende dichters en gedichten.
J.C. Bloem (1887 – 1966) – Maart (Uit Verzamelde gedichten, 1947)
Dit gedicht beschrijft de melancholie van maart, met zijn grijze luchten en het eerste aarzelende teken van lente.
“Nog is maart niet half voorbij / En de wind blijft maar zingen.”
Ook prachtig is het gedicht De nachtegalen.
“Ik heb van ‘t leven vrijwel niets verwacht,
‘t Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen.
Wat geeft het? — In de koude voorjaarsnacht
Zingen de onsterfelijke nachtegalen.”
William Wordsworth (1770 – 1850) – "Written in March" (1838)
"The cock is crowing,
The stream is flowing,
The small birds twitter,
The lake doth glitter
The green field sleeps in the sun"
Zie voor het gehele gedicht: https://allpoetry.com/Written-in-March
Emily Dickinson (1830 – 1886) – "Dear March – Come in"
"Dear March – Come in –
How glad I am –
I hoped for you before."
Het hele gedicht staat op https://englishliteratureeducation.school.blog/2021/12/09/dear-march-come-in/
Pablo Neruda (1904 -1973) – "Marzo" (uit Cien sonetos de amor, 1959, opgedragen aan Matilde Urrutia)
In dit Spaanse liefdesgedicht beschrijft Neruda maart als een maand van passie en verlangen, maar ook van droefenis:
“Marzo, que llueve luz sobre el mar furioso,
como una dama de amor desolado…”
(Maart, die licht over de woedende zee laat regenen,
als een dame van een verlaten liefde…)
Esther Naomi Perquin (16-1-1980) – "Maart" (uit Meervoudig afwezig, 2021)
De dichteres Esther Naomi Perquin schreef in haar bundel Meervoudig afwezig een gedicht getiteld "Maart". Het gedicht verbeeldt de spanning tussen hoop en onzekerheid, typerend voor de maand maart:
"Maart, onbetrouwbare minnaar,
soms warm, soms koud,
we wachten op je zonder jas,
we rillen zonder reden."
Haruki Murakami (12-1-1949) – Norwegian Wood (1987)
Hoewel deze roman niet specifiek over maart gaat, speelt de melancholische sfeer van het vroege voorjaar een belangrijke rol. De openingsscène, waarin de hoofdpersoon Watanabe het nummer Norwegian Wood hoort en terugdenkt aan zijn studententijd, wordt gekleurd door een grauwe maartlucht. Het is geen gedicht, maar voor mij een prachtige dichterlijke metafoor.
“Op die dag in maart leek de lucht dunner dan ooit, alsof de wereld zich net uit een diepe winterslaap had geworsteld
J.C. Bloem (1887-1966), de dichter van het 'onvervulde verlangen'.
Haruki Murakami (12-1-1949)
Reactie plaatsen
Reacties