Overspel en Driehoeksverhoudingen

Op zoek naar definities van overspel en driehoeksverhouding kwam ik uit bij Wikipedia.

Overspel of Vreemdgaan is het hebben van een (seksueel) contact of een (seksuele) relatie met een ander dan de vaste partner, zonder dat die laatste hiervoor toestemming heeft gegeven (https://nl.wikipedia.org/wiki/Vreemdgaan). 

Een driehoeksverhouding is een (doorgaans romantische) relatie waarbij drie mensen zijn betrokken. Het bekendste voorbeeld is dat twee mensen los van elkaar verliefd zijn op dezelfde persoon, maar het kan ook een relatie inhouden waarbij alle drie de betrokkenen onderling een relatie hebben (zij het vriendschap, een familieband, of verliefdheid). De term dient niet te worden verward met een trio of ménage à trois, waarbij altijd sprake is van een seksuele relatie (https://nl.wikipedia.org/wiki/Driehoeksverhouding)

Overspel is dus geen driehoeksverhouding, maar zou hierin  kunnen resulteren of misschien zelfs wel  in een ménage a trois. Voor zover mij bekend is er geen roman waarin dit interessante proces wordt beschreven.

Driehoeksverhoudingen leveren meestal spannende verhalen op. In de z.g. kasteelromans gaat het dan om de strijd die twee mannen of vrouwen leveren om een geliefde.

Twijfels van het hoofdpersonage over wie te kiezen uit twee aanbidders is eveneens een veelbeschreven thema in kasteelromans, maar ook in de (wat oudere) literatuur. Wordt het de charmante losbol of de betrouwbare, wat saaie man die pas later zijn mooie kwaliteiten laat zien (Jane Austen)?  

In de literatuur lijkt vooral overspel een belangrijk thema te zijn (Julian Barnes, Het enige verhaal; Paulo Coelho, Overspel; Benoîte Groult, Zout op mijn huid; Boris Pasternak, Dr Zhivago; Renate Rubinstein, Mijn betere ik; Isaac Bashevis Singer, Vijanden, een liefdesroman). Deze verhalen gaan in op de passie van de overspelige geliefden voor elkaar en de problemen die ervaren worden met de niet-wetende echtgenoot of echtgenote. In sommige boeken wordt daarnaast ook aandacht gegeven aan het seksuele genot dat de geliefden ervaren (Benoîte Groult, Zout op mijn huid).

De cover van een boek over overspel laat zelden zien dat het over overspel gaat. De Nederlandse uitgave van Overspel van Paulo Coelho is hierop een uitzondering. De titel verwijst expliciet naar dit thema. De afbeelding is echter subtiel, maar wordt direct begrepen door de titel. In het algemeen lijkt het echter moeilijk om overspel te ‘vangen’ in een foto of tekening. Voor afbeeldingen over overspel wordt dan ook vaak teruggegrepen naar oudere, hilarische prenten of strips.

NB: vergeet niet af en toe te doneren aan Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Donatie